"Zomaar op de fiets naar je werk, dat is in mijn land onmogelijk"
Het is in Nederland niet zo bekend maar Honduras is het land waar de meeste moorden gepleegd worden. Het geweld is een probleem voor de hele samenleving maar heeft ook consequenties voor werkende vrouwen, vertelt Evangelina Argueta. Ze werkte zelf als tiener achter de naaimachine in een kledingfabriek. Tegenwoordig is ze coördinator van 23 vakbonden in de industrie
“Mijn droom is dat vrouwen veilig over straat naar hun werk kunnen in Honduras. Dat jullie hier zomaar op de fiets naar je werk gaan, dat is onmogelijk in Honduras, veel te gevaarlijk. Zeker als vrouw zou je binnen de kortste keren overvallen worden. Bijna iedereen gaat dus met de bus naar het werk, maar ook daar worden regelmatig vrouwen aangerand. Bovendien komen de bussen alleen over de hoofdwegen en niet in de wijken, want daar zijn de wegen niet verhard. Dus moet je lopen naar de weg en dat is ook gevaarlijk. De werkweek is bij ons 44 uur. In de fabriek worden vaak diensten van 4 x 11 uur gewerkt. Dat betekent dat je in het donker naar huis moet wat extra gevaarlijk is..
In de fabrieken zelf komt intimidatie van vrouwen ook voor. Maar in fabrieken waar een vakbond is, is de situatie duidelijk beter. Het feit dat vrouwen bij problemen met hulp van onze jurist een aanklacht in kunnen dienen, heeft duidelijk een afschrikwekkend effect. Helaas blijft geweld tegen vrouwen in de landbouw, met name op de meloenplantages, een groot probleem. Daar zijn veel aanrandingen en verkrachtingen. En ook kinderarbeid komt daar nog veel voor.
Ik droom ook dat vrouwen en mannen gelijker vertegenwoordigd zijn op alle niveaus. 80 procent van de fabrieksarbeiders is vrouw. Maar in leidinggevende functies zijn ze zeldzaam. In mijn organisatie doe ik het anders, daar werken juist veel jonge vrouwelijke leiders, maar dat is een uitzondering."
Evangelina Argueta is in het dagelijks leven coördinator van een netwerk van 23 vakbonden in het Midden-Amerikaanse Honduras. Het gaat om vakbonden van werknemers in grote fabrieken in de export productie zones (“maquilas”) rond Choloma, Villa Nueva en San Pedro Sula, in het noorden van Honduras. Samen vormen deze 23 vakbonden een netwerk dat voor 150 fabrieken en 140.000 arbeiders 1 minimumloonakkoord sluit. Er wordt veel kleding gemaakt voor bijvoorbeeld merken als Adidas en Nike, maar bijvoorbeeld ook auto-onderdelen.