Blog Jaap Smit | Achterland of voorland

Vlnr Victoriano Zacarias, (vakcentrale CGTG), procureur generaal mensenrechten, Jaap Smit, Alberto Ramirez (alg. secretaris CGTG) "Elke keer weer heb ik dezelfde ervaring, of het nu Afrika, Azië of zoals nu Midden-Amerika is. In deze landen geen Witteveenkaders, geen nullijnen, pensioenkwesties of 3 procentsfixatie, maar back to basics. De rauwe werkelijkheid van mensen die geen normaal bestaan kunnen opbouwen, een totaal flexibele arbeidsmarkt en een overheid die vergeten is een schild te zijn voor de meest kwetsbaren. Gevolg, een economie die grotendeels bestaat uit een informele economie, waar mensen buiten rechten, voorzieningen en belasting om proberen hun hoofd boven water te houden. Grote armoede, en enorme verschillen tussen de zogenoemde ‘have's’ en de ‘have not's’.

In gesprek met koffieboeren die door een mislukte oogst geen inkomsten hebben
Ik spreek radeloze straatverkopers die van hun vaste plek verjaagd waren in het kader van opschoning van de stad. Een schone en moderne stad is één, maar zorg dan ook voor ander werk of plekken voor deze mensen! Of een groep 'koffieboertjes' die ontslagen waren omdat ze lid waren van een vakbond. Ze waren radeloos omdat ze op hun eigen stukje land zaten met een mislukte oogst vanwege een plantenziekte. En ondertussen uiten een procureur generaal en de nationale ombudsman hun zorgen tegen me over de manier waarop er in hun land met vakbondsleden wordt omgesprongen. Dan realiseer ik me weer, zoals tijdens elke reis, dat wij in een ongelooflijk goed land wonen, dat in bijna niets te vergelijken is met de landen die ik bezoek. Of toch misschien wel? Ik maak mij zorgen over de manier waarop wij in Nederland in rap tempo een aantal voorzieningen afbouwen of minimaliseren. De relatie tussen werkgever en werknemer wordt steeds losser en de risico's komen meer en meer bij de werker en werknemer te liggen. Er is inmiddels een heel leger van ZZP-ers dat amper het hoofd boven water kan houden. We noemen dat in de volksmond hervormen, maar in de praktijk gaat het constant om het verleggen van de risico's naar die individuele werker en werknemer.

Op pad naar de veldjes met koffiestruiken De arbeidsmarkt die ik in Midden-Amerika aantref, is er een die wij ooit achter ons hebben gelaten in de overtuiging dat een samenleving pas goed functioneert wanneer mensen een redelijk zeker bestaan kunnen opbouwen. We moeten voorkomen dat wij daar weer naar terug gaan in het bezuinigingsgeweld van deze tijd! Ja, er zullen zaken hervormd moeten worden, ja, we zullen met elkaar een stapje terug moeten zetten, ja, we zullen scherper moeten zijn op het gebruik van onze voorzieningen en moeten accepteren dat onze samenleving zich in een overgangsfase naar een nieuwe tijd bevindt. Maar van belang is om in al die veranderingen een aantal fundamentele waarden overeind te houden. Anders is het zo dat ik niet op bezoek ben in ons 'achterland', maar in  ons 'voorland'!