Samen zijn we nergens bang voor
Sokhna Fall (51) heeft een kleine handel in bouwmaterialen in Dakar. Ze is ook voorzitter van 'Book Ndey', een spaar- en kredietgroep van vrouwen uit de wijk, die net als zij in de informele economie in hun levensonderhoud voorzien. Book Ndey wordt gesteund door vakbondsorganisatie UDTS. Het financieel systeem dat deze ondernemende vrouwen onderling hebben opgezet, is een voorbeeld van solidaire en sociale economie op kleine schaal. "In 1983 ben ik getrouwd en mijn man nam me mee naar Dakar om daar ons leven op te bouwen. Dat vond ik geweldig, zo'n nieuwe omgeving. Ik was heel enthousiast maar had geen idee wat voor werk ik zou kunnen doen. Zonder opleiding had ik geen enkele pretentie.
Ik wilde alles aanpakken, om het even wat voor baantje. Met die houding ben ik naar hier gekomen. Ik ben net als mijn zus begonnen met een klein handeltje, spulletjes kopen en verkopen. In de tussentijd heb ik een grote familie gekregen, zeven kinderen, drie meisjes en vier jongens. Die zijn nu tussen de 10 en 30 jaar. We hebben een eigen compound, waar dagelijks veel mensen in en uitlopen.
Tegenwoordig handelt Sokhna in bouwmaterialen, zoals cement, deursloten en verf. Makkelijk heeft ze het niet. Sokhna: "Werken in de informele handel in Dakar is zwaar.Onze positie is kwetsbaar, de concurrentie is groot en we hebben moeite om onze waarop de markt te krijgen. We worden juridisch niet beschermd en kopers willen niet altijdeen goede prijs betalen.
Kwetsbare positie
Tegenwoordig handelt Sokhna in bouwmaterialen, zoals cement, deursloten en verf. Makkelijk heeft ze het niet. Sokhna: "Werken in de informele handel in Dakar is zwaar.Onze positie is kwetsbaar, de concurrentie is groot en we hebben moeite om onze waarop de markt te krijgen. We worden juridisch niet beschermd en kopers willen niet altijdeen goede prijs betalen. 
En het is gevaarlijk werk. Ik heb een kleine opslagruimte oploopafstand van mijn huis. De deur van mijn winkel heb ik moeten vergrendelen met een rolluik en meerdere grote hangsloten. Diefstal komt in deze wijk veel voor en dan ben je je hele handel kwijt. Dat risico kan ik niet lopen.
De vakbond houdt ons bij elkaar
Op de vraag waarom Sokhna lid is geworden van de vakbond, klopt ze zich spontaan op de borst. “Toen mijn man zich aansloot bij de vakbond heb ik hem gevolgd, omdat ik dat echt van binnen wilde. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Ik voelde hoe belangrijk de vakbond voor ons was.
Ik wilde niet alleen mijn eigen situatie verbeteren, maar ook andere vrouwen een stap vooruit helpen. Er waren zoveel meer vrouwen zoals ik die nooit naar school zijn geweest en die wel wat steun konden gebruiken. Ik was me er heel goed van bewust dat we samen in hetzelfde schuitje zaten.” “Ik begon vergaderingen bij te wonen en hoorde de ervaringen van anderen. Mijn vertrouwen in de vakbond is sinds die tijd alleen maar toegenomen. De vakbond houdt ons vast, houdt ons bij elkaar. Daardoor hebben we minder moeilijkheden. Als we samenkomen zijn we als één persoon. We werken samen, helpen elkaar en helpen onszelf. UDTS zet zich in voor fatsoenlijk werk. Fatsoenlijk werk betekent voor mij dat ik te eten heb, een huis om in te leven, mijn familie kan helpen en de mensen om me heen.”
Samen met andere vrouwen uit de wijk heeft Sokhna een spaar- en kredietgroep opgericht, die wordt gesteund door de vakbond UDTS. De coöperatie noemt zichzelf Book Ndey (‘hetzelfde hebben als je zusters’) en Sokhna is de voorzitter. “Dat is een hele verantwoordelijkheid. Maar ik ben echt gemotiveerd om er voor iedereen een succes van te maken. We hebben 36 leden. Iedereen heeft een vakbondskaart.” Copyright: CNV Internationaal / foto's en film Bas de Meijer, fragment uit interview door Frank van Lierde