Weblog Rene Paas - Geloof hoop liefde

‘We hadden een fantastische beleggingscode. Het ging over fatsoen, mensenrechten en milieu. We gingen ermee naar Wall Street. Maar we hadden we één probleem: ons eigen pensioenfonds wilde er niet aan. Die wilden gewoon het hoogste rendement.’

Aan het woord is niet de eerste de beste. John Ruggie is de speciale gezant van de Verenigde Naties voor mensenrechten en multinationals. Speciaal voor zijn komst heeft Minister Verhagen een conferentie georganiseerd. Het verhaal van Ruggie is razend actueel. In deze maanden hebben veel pensioenfondsen zulke beroerde beleggingsresultaten, dat ze de pensioenen niet meer gelijk op kunnen laten lopen met de lonen. Het is dus menens, in pensioenland. Niet echt een tijd dus, om aan te komen met ‘luxe-onderwerpen’ als mensenrechten en milieu. Niet echt. Of toch? Vandaag vertel ik de zaal dat het bij pensioenen gaat om lange termijn. Het is toch belangrijk in wat voor wereld je met pensioen gaat? Ik wijs op het belang van opvoeding en beschaving. In de beleggingen van pensioenen, maar vooral in het beleid van grote bedrijven. Mensen zijn sociale wezens. Wereldwijd proberen mensen hun kinderen op te voeden tot verantwoordelijke burgers. Dus moet het lukken om uitbuiters, bonusridders en milieuvervuilers aan hun opvoeding te herinneren: ‘Weet je moeder dat je dit doet?’ Of: ‘Wat vinden je vrienden hier eigenlijk van?’ Vrienden zijn belangrijk. Samen met vrienden kun je de wereld beter maken. Het CNV weet dat al veertig jaar. Veertig jaar geleden begonnen CNV-ers met de ‘Actie Kom over’. We hielpen verre vakbondsvrienden overal op de wereld. Het CNV steunt nu vakbonden in dertig landen. Elk jaar helpen we met tweehonderd projecten om de leef- en werksituatie van vrouwen en mannen blijvend te verbeteren. Veertig jaar is lang om de hoop en inspiratie vast te houden. Daarom hebben we een ‘inspiratieboek’ gemaakt. Het heet ‘geloof hoop liefde’. Het bevat prachtige verhalen van vrouwen en mannen uit alle delen van de wereld. Verhalen die mij inspireren. Waar ik hoop uit put. Bijvoorbeeld het verhaal van Rabiatou Diallo. De koningin van Guinee. Ook als ze met de dood wordt bedreigd, blijft ze vechten voor een betere positie van vrouwen in haar doodarme land. Rabiatou is voor mij een inspiratiebron. Een wereldvrouw. Er zijn meer verhalen van hoop. Alice Riaz David (54) woont in Pakistan. Ze heeft grote kinderen en werkt al bijna dertig jaar als verpleegster. Ze verdient te weinig om van te leven, maar ze put hoop uit haar werk: ‘Steeds als een patiënt geneest, ben ik gelukkig.’ Ook Alain Coly uit Senegal geeft mij hoop. Hij is de vader van twee meisjes en twee jongens. Laatst nog werd hij uitgeroepen tot de beste werknemer van zijn fabriek. Hij maakt rollen plastic. Ook hij verdient niet genoeg om van te leven, maar zijn werk geeft hem waardigheid, trots en zelfstandigheid. ‘Toen ik werkloos was, hadden de mensen geen aandacht voor mij. Maar nu hebben mijn ouders en collega’s eerbied voor me. Ik ben een optimist, ondanks de dagelijkse zorgen. Zolang er leven is, is er hoop.’ En zo is het precies. We delen in de hoop van onze verre vrienden. We warmen ons aan hun verhalen. Als zij trots zijn op hun werk, zijn wij het ook. We helpen elkaar om een betere wereld een stapje dichterbij te brengen. Met geloof, hoop en liefde. En met ontroerende verhalen. Meer Ontvang het boek Geloof Hoop Liefde