
Het is een flinke onderneming om te reizen van Accra in Ghana naar Lomé (hoofdstad van Togo in West-Afrika). Wanneer het in ons land eindelijk weer eens winter is, maken wij ons druk over een dreigend tekort aan strooizout. Hier in Togo rijd je over wegen met vele gaten. Als het even tegenzit, gaat de weg gewoon over rood zand, dat na een regenbui in een modderpoel verandert. De komende dagen ontmoet ik collega’s van de CSTT, een vakcentrale in Togo en ik bezoek diverse projecten. Bij een grote cementfabriek zit ik aan tafel met een lid van de directie. Respect voor het werk van de vakbond, goede aandacht voor werkomstandigheden en een goed werkklimaat. Daarna ga ik naar een zogeheten vrijhandelszone. Daar vestigen zich bedrijven die vooral voor de export produceren. Het belastingregime is daarvoor aangepast. En dat blijkt ook te gelden voor de regels wat betreft arbeidsomstandigheden en contacten met de vakbond. Typerend is dat de directeur tijdens ons bezoek voor het eerst de vertegenwoordiger van de bond in zijn bedrijf ontmoet. Daar kan nog wel wat verbeterd worden. Dan gaan we op naar de voorzitter van de werkgeversorganisatie in Togo. Een echte ‘patron’ met hart voor de zaak en zijn land. Uiterst kritisch op zijn eigen land, maar zichtbaar met het hart op de goede plaats. Een openhartig gesprek waarin ik veel over zijn land leer. De dag daarop staat de informele economie op de agenda. Hoe organiseer je werkers in die informele economie? Waar niets is vastgelegd. Maar waarin zoveel mensen hun boterham proberen te verdienen. Verkopers bij stoplichten, kappers en kapsters, motorfietstaxi chauffeurs en vele anderen die zonder bescherming en regels hun geld proberen te verdienen. Het is mij duidelijk geworden hoe belangrijk en basaal het werk van onze collega’s in deze landen is. Zij organiseren opleidingen, workshops en andere bijeenkomsten waarin leden begeleid worden bij het leren en opzetten van hun eigen business. Vakbondsorganisaties zetten kleine healthcarecentra op omdat bij goede arbeidsomstandigheden ook een goede gezondheidszorg hoort. Hele praktische en noodzakelijke voorzieningen in een land waar deze basisbehoeften veelal ontbreken.
Het was een eer om een klein naaiatelier te mogen openen De grootste eer ontving ik toen ik de opening mocht verrichten van een klein naaiatelier, dat was opgezet met hulp van onze collega’s. Een kleine coöperatie van naaisters verzorgt in dat atelier opleidingen. Nieuwe leerlingen kunnen zich daar bekwamen in het vak van naaister. En In een tent midden op straat mocht ik een paar woorden spreken. Hartverwarmend hoe ik daar ontvangen werd! Ik raak er meer en meer van overtuigd dat hier sprake is van een efficiënte en belangrijke manier van ontwikkelingssamenwerking. Hier worden mensen geholpen zichzelf te organiseren en mobiliseren om op eigen kracht te werken aan een betere samenleving. Ik ben trots op het feit dat wij vanuit het CNV hieraan een belangrijke bijdrage mogen en kunnen leveren. Jaap Smit CNV voorzitter Jaap Smit bezocht van 11 tot 18 augustus vakbondsorganisaties in Ghana en Togo (West Afrika) Lees voorgaande weblogs hieronder
Publicatiedatum 25 08 2010