Hij heeft er een reis van 7 uur voor over om drie blanke mannen uit Belanda, want zo heet Nederland hier, te vertellen over zijn werk. Voor de vakbond wel te verstaan. Hij vertelt over het ongeluk dat zijn leven veranderde. Met een verbrijzelde voet is het lastig een vrachtwagen van 20 ton te besturen. Zeker als die met 30 ton beladen is. En dat is de gewoonte in Indonesië. Combineer dat met slecht onderhoud en waardeloze remmen en de gevolgen kunnen dodelijk zijn. De vakbondsman strijdt sindsdien onvermoeibaar voor de veiligheid van z’n collega’s. Het management reageert niet op verzoeken om de veiligheid te verbeteren. En de arbeidsinspectie evenmin. Hoe hoog kan de nood zijn als de werkgever en ook de overheid zich weinig aantrekken van het lot van gewone werkende mensen?
Dus heeft de bond zelf de werknemers voorzien van helmen en veiligheidsschoenen. De bond neemt z’n taak serieus en dwingt de leden de veiligheidsvoorzieningen ook te gebruiken. Zo niet dan wordt je geroyeerd als lid.
Na een indrukwekkend gesprek van anderhalf uur vertrekt de man weer per bus, terug naar zijn mensen. Een vakbondsheld in Indonesië.
Vervolgens mag ikzelf ook een heldendaad verrichten. Zij het in zeer bescheiden vorm. Met een gouden schaar mag ik het lint doorknippen bij de officiële opening van een nieuw stuk van het SBSI kantoor. Het is gezellig. Een feestje in de zwoele tropische buitenlucht.
Zeker 50 mensen applaudisseren voor toespraakjes. We luisteren naar een christelijk/islamitisch gebed (zo kan het ook!) en nuttigen hapjes “traditional food”. Samen met SBSI-voorzitter Rekson Sillaban zet ik een handtekening op wat de eerste steen had moeten zijn. Uiteindelijk is het dus de laatste. Applaus!
Zeker 50 mensen applaudisseren voor toespraakjes. We luisteren naar een christelijk/islamitisch gebed (zo kan het ook!) en nuttigen hapjes “traditional food”. Samen met SBSI-voorzitter Rekson Sillaban zet ik een handtekening op wat de eerste steen had moeten zijn. Uiteindelijk is het dus de laatste. Applaus!
Nog meer applaus volgt als SBSI en CNV de afspraak maken om samen onderzoek te doen naar diversiteit in onze organisaties. De SBSI scoort op dit punt beter dan het CNV. Vrouwen en jongeren zijn beter vertegenwoordigd in de top.
Het onderzoek gaat overigens verder dan alleen het tellen van vrouwen en jongeren. Na afloop gaan we met elkaar in gesprek over hoe de vakbeweging diverser kan worden en meer een afspiegeling kan zijn van de diversiteit op de arbeidsmarkt.
Leuk en belangrijk om samen met een partner uit “het zuiden” te werken aan de ontwikkeling van het CNV, in plaats van andersom. En dat vinden de mensen op de klapstoelen ook. Applaus! Bert van Boggelen, 8 april 2010
Waarnemend CNV voorzitter Bert van Boggelen blogt vanuit Indonesië waar hij tot 13 april op bezoek is bij de Indonesische vakbondsorganisatie SBSI. CNV Internationaal steunt het werk van de SBSI financieel en door middel van training en advies.Meer:
Het onderzoek gaat overigens verder dan alleen het tellen van vrouwen en jongeren. Na afloop gaan we met elkaar in gesprek over hoe de vakbeweging diverser kan worden en meer een afspiegeling kan zijn van de diversiteit op de arbeidsmarkt.
Leuk en belangrijk om samen met een partner uit “het zuiden” te werken aan de ontwikkeling van het CNV, in plaats van andersom. En dat vinden de mensen op de klapstoelen ook. Applaus! Bert van Boggelen, 8 april 2010
Waarnemend CNV voorzitter Bert van Boggelen blogt vanuit Indonesië waar hij tot 13 april op bezoek is bij de Indonesische vakbondsorganisatie SBSI. CNV Internationaal steunt het werk van de SBSI financieel en door middel van training en advies.Meer:
Publicatiedatum 08 04 2010
Indonesië: Veiligheidsschoenen en betaald verlof 
Protesten in Jakarta tegen nieuwe Indonesische regelgeving die lonen in textielsector met 25 procent kan verlagen
Wet tegen seksueel geweld aangenomen in Indonesië