
‘Verschillende Afrikaanse landen kennen economische groei, maar helaas leidt dit niet tot meer werk, meer fatsoenlijk werk’. Dit zijn de woorden van Mody Guiro, voorzitter van de Afrikaanse tak van de internationale vakbondsorganisatie ITUC tijdens de opening van de regionale workshop over jeugdwerkloosheid in Dakar, de hoofdstad van het Westafrikaanse Senegal. De werkloosheid is groot, vooral onder Afrikaanse jongeren. Het maakt vaak niet eens uit of je wel of geen opleiding hebt gevolgd. Werk is er niet. Veel ‘jongeren’ vinden hun eerste baan pas als ze ouder dan 35 zijn. CNV Partnerorganisatie UDTS in Senegal heeft deze workshop speciaal georganiseerd om aandacht te geven aan de problematiek van jeugdwerkloosheid. De directeur generaal van het Ministerie van Publieke Zaken, Sociale Dialoog en Onderwijs opende de workshop vanmorgen. Er is veel pers aanwezig.
Vinger aan de pols
Vakbonden kunnen geen banen creëren, dat ligt bij bedrijven en overheden. Wat is dan hun rol als het gaat om groeiende werkloosheid onder jongeren? Vakbonden kunnen stages voor jongeren regelen, zodat zij werkervaring opdoen. Ze kunnen cursussen aanbieden over hoe je een goed CV schrijft, kans maakt tijdens een sollicitatiegesprek, of informatie geven over de arbeidsmarkt. Daarnaast hebben de meeste overheden in West Afrika beleid vastgesteld om werkgelegenheid te bevorderen. Wat staat hierin beschreven? Wordt dit beleid ook uitgevoerd? Zijn er resultaten? Belangrijk voor vakbonden om een vinger aan de pols te houden De komende vijf dagen zullen vertegenwoordigers van Senegalese vakbonden en andere sociale organisaties ervaringen uitwisselen met vakbonden uit Benin, Togo, Niger en Guinee. Morgen zullen experts van de tripartiete Internationale Arbeidsorganisatie ILO hun kennis delen over jeugdwerkloosheid en krijgen de deelnemers training in lobbytechnieken. Zij gaan in kaart brengen met welke strategische partners ze het best kunnen samenwerken om concrete resultaten te bereiken.
Voor vrouwen is het extra moeilijk
Een van de deelnemers aan de workshop is Mariama Diallo (36). Haar wens is dat Senegalese jongeren werk kunnen vinden, vooral jonge vrouwen. "Voor ons is het extra moeilijk om aan het werk te komen. Werkgevers denken dat we kinderen gaan krijgen en zij vinden zwangerschapsverlof maar lastig. Gelukkig heb ik best een goede baan. Ik werk bij een transportbedrijf bij de afdeling die de zaken met de douane regelt als er goederen worden geïmporteerd (declarant de douane in het Frans). Via een stage van 3 maanden ben ik in dit vak terecht gekomen. Ik heb inmiddels een vast contract gekregen. Ik ben geboren in Njuéniène, een dorp een halve dag rijden van Dakar, de hoofdstad van Senegal. Van kinds af aan heb ik fanatiek voetbal gespeeld. Ik ben nog steeds actief in het bestuur van de voetbalvereniging. Ik ben Peul, dus mijn familie houdt vee. Om mijn opleiding te betalen, heb ik een aantal jaren geleden, nadat mijn ouders waren overleden, vee van onze familie verkocht." Mariama is lid van de UDTS en ben actief in de vrouwencommissie van de UDTS. "De vakbond heeft mij veel gegeven. Het is een school voor mij, ik heb geleerd wat arbeidsrechten zijn en over internationale standaarden."Publicatiedatum 29 10 2013