Cambodjaanse kledingarbeiders voor de rechter - Blog

We gaan per tuk tuk naar de rechtszaal om blokkades te ontwijken Daar aangekomen blijken die verwachtingen te kloppen. De weg naar de rechtbank is van twee kanten afgezet. Niemand wordt toegelaten, tenzij je een brief van de rechtbank kan overhandigen – die wij niet hebben. Ondanks een aantal pogingen, ook van Athit Kong (de Algemeen Secretaris van de CLC) lukt het ons niet om de politie die de wegblokkade bewaakt ervan te overtuigen dat wij ‘de rechtsgang moeten observeren’. Dat wordt dus wachten en hopen dat we met iemand mee naar binnen kunnen. Uiteindelijk lukt het ons om met iemand van het American Center for International Labor Solidarity door de wegblokkade te komen dankzij een brief waar heel veel namen op staan van mensen die niet aanwezig zijn. Nu nog de rechtbank in zien te komen... Helaas zijn de bewakers bij de rechtbank zelf minder overtuigd van ons verhaal. We besluiten niet verder aan te dringen – als we onze identititeitsbewijzen moeten laten zien komen ze er natuurlijk meteen achter dat wij inderdaad niet de personen zijn die vermeld zijn in de brief. Daarnaast horen we dat de rechtszaak gehouden wordt in 3 kleine zaaltjes die waarschijnlijk al vol zijn.

CLC leider Athit Kong vertelt dat de rechtszaken in Cambodja in principe openbaar toegankelijk zijn. Vandaag is daar dus weinig van te merken. De Cambodjaanse overheid heeft zware beperkingen ingesteld om te voorkomen dat familieleden van de gevangenen en andere geïnteresseerden bij de rechtszaak aanwezig kunnen zijn. Voor de rechtbank zit een groepje familieleden en kennissen die al aanwezig waren voordat de blokkades opgesteld werden. Ook zij mochten niet naar binnen.

We besluiten ons op te splitsen in twee groepen. Samen met Athit blijf ik in de buurt van de rechtbank waar we hopen informatie over de gang van zaken ‘daarbinnen’ op te vangen. Ibrahim en Vuthy Horng (project coördinator CLC) gaan polshoogte nemen bij de demonstratie die is begonnen bij één van de wegblokkades.

Een bonte verzameling van arbeiders en monniken

Er worden in totaal ongeveer 500 à 1000 demonstranten verwacht – een bonte verzameling van arbeiders, monniken en vakbondsleiders- en staf. Hoewel de demonstratie er vreedzaam uitziet komt er steeds meer politie op de been, Ibrahim en Vuthy komen daarom toch maar weer richting de rechtbank – waar het een stuk rustiger is, maar waar we uiteindelijk toch ook weggestuurd worden.

We worden redelijk vriendelijk maar dwingend naar buiten de wegblokkades gedirigeerd waar we aansluiten bij een tweede demonstratie die aan deze kant is begonnen en georganiseerd wordt door IDEA – één van de bij CLC aangesloten bonden die zich richt op informeel werkenden. De leider van IDEA, Vorn Pao, is een van degenen die sinds januari in het Correctional Center 3 vastgehouden worden. Naast sprekers van IDEA staan er ook monniken op de barricades en spreken er vertegenwoordigers van de Cambodjaanse oppositie. De sprekers spreken zich uit tegen corruptie en tegen onderdrukking en voor respect voor arbeidsrechten en de vrijlating van de gevangenen.

Zelfs getuigen en familie worden niet toegelaten in de rechtszaal

Terwijl de sprekers hun zegje doen vertelt Athit me dat hij zojuist heeft vernomen dat niet alleen toeschouwers niet naar binnen mogen, ook getuigen van de gevangenen worden niet toegelaten… Een slechte zaak als je het mij vraagt.

Na een tijdje wordt ook Athit verzocht op de sprekerswagen te klimmen. Hij benadrukt dat de CLC vele arbeiders vertegenwoordigd die eigenlijk allemaal in hetzelfde schuitje zitten en dat er in Cambodja grote veranderingen nodig zijn.

De zon gaat steeds feller branden en zowel de aanwezige politieagenten als de demonstranten zoeken steeds meer de schaduw op. Ibrahim en ik besluiten dat deze ochtend er voor ons op zit – we kunnen hier verder helaas maar weinig betekenen dus we zeggen onze collega’s gedag, wensen ze heel veel succes de verdere dag en stappen samen in een tuk-tuk.

We zullen doorgaan te proberen wij via onze wegen een bijdrage te leveren aan het verbeteren van werk- en leefomstandigheden van onze Cambodjaanse vrienden. Dat doen we via het nieuwe project dat we deze week gestart zijn, via de andere werkzaamheden die we samen met CLC uitvoeren in Cambodja. Dat doen we ook door het vragen van aandacht in Nederland en in Europa voor de situatie waarin veel arbeiders in Cambodja verkeren terwijl ze werken om producten voor onze Europese markt te maken.

Het is heel mooi om te zien hoe deze mensen opkomen voor hun idealen en staan voor hun principes. Die inspiratie nemen wij mee naar huis vanmiddag en daar bouwen we op voort om vanuit Nederland ons steentje bij te dragen aan een Cambodja met fatsoenlijk werk voor alle werkenden.

Martine Kersten
Phnom-Penh, 25 april 2014 Update: De rechtszaak is nog steeds gaande, inmiddels is er op 22 mei al de vijfde zitting van deze rechtszaak geweest, de 21 verblijven inmiddels in de CC1 gevangenis in Phnom Penh.

Martine Kersten (advocacy & fundraising), Ibrahim Pancar (financieel vakspecialist EU-project) en Jan Ridder (projectmedewerker Cambodja) van CNV Internationaal waren afgelopen week in Cambodja voor de start van een driejarig project dat mede gefinancierd wordt door de Europese Unie en dat gericht is op de promotie van de ‘core labour standards’ (de belangrijkste arbeidsrechten) in Cambodja. CNV Internationaal voert dit project uit met de Cambodjaanse vakcentrale CLC Cambodian Labour Confederation. >> Achtergronden en voorgaand nieuws>> Arbeidsorganisaties riepen eerder kledingmerken op hun verantwoordelijkheid te nemen>> 7 kledingmerken drongen bij de regering per brief aan het overleg over het traject naar een leefbaar loon te heropenen.