
Steeds dichterbij komt het geluid van trommels, de djembé. Zij kondigen het begin aan van het theaterspel “Op hoop van zegen”, in de Senegalese versie.Met bijdragen van CNV Internationaal, de Nederlandse ambassade en anderen voert de Amsterdamse Theatre Embassy het aloude theaterstuk in een nieuwe versie op. SER-voorzitter Rhinnooy Kan woonde de première bij.Theater gekoppeld aan voorlichting
Het idee ontstond naar aanleiding van een onderzoek naar de arbeidsomstandigheden in de visserij in Noordwest Senegal. Hoe merkwaardig vergelijkbaar zijn de omstandigheden in de visserij in Nederland toen, met Senegal nu. Herman Heijermans maakte er destijds zijn toneelstuk over, Dat later ook is verfilmd. De Theater Embassy heeft ervaring met producties in ontwikkelingslanden die mede gericht zijn op voorlichting over onderwerpen als arbeidsomstandigheden.
Het stuk gaat over een weduwe die weet dat het werk zwaar is. Toch is deze Afrikaanse Kniertje gedwongen ook haar zoon te laten werken op zo’n schip. En na haar man zal zij ook haar zoon aan de zee verliezen. De trommelaars worden gevolgd door dansers en dansende acteurs. Op het strand aan de rand van een vissersbuurt kijkt het publiek geboeid toe. In de loop van de uitvoering groeit het publiek soms tot wel 1000 toeschouwer. Uit de reacties blijkt dat er met veel aandacht geluisterd wordt. “Die acteur/tussenpersoon spreekt echt de vaktaal van die tussenpersonen”, merkt een toeschouwer op.
Het originele verhaal van Heijermans is samengevat, in het Frans vertaald en bewerkt en toen weer vertaald naar het Wolof door een gecombineerd Nederlands/Senegalees team, dat ook de decors, aankleding en choreografie verzorgde. SER voorzitter Rhinnooy Kan woonde de première bij. Hij sprak onder andere met de leiders van vakbondsorganisatie UDTS over de mogelijkheden van overleg tussen werkgevers, overheid en werknemers. De vissersbond van de partnerorganisatie UDTS gebruikte het theaterstuk als illustratie bij een seminar over de werkomstandigheden aan boord van deze schepen.
Het resultaat was dat de deelnemers van het seminar (tussenpersonen, visserijautoriteiten en vissers) besloten de geanalyseerde problemen en mogelijke oplossingen verder te gaan uitwerken in een gezamenlijk comité. Klinkt weinig verrassend. Maar de angst van de vissers is om hun baan te verliezen is groot. Voor jou 10 anderen. En de macht van de tussenpersonen is enorm. Dan is dit al een zeer mooi resultaat. Zeker als je weet dat recente pogingen om de werkomstandigheden van de vissers te verbeteren steeds gestrand zijn.
Publicatiedatum 01 02 2008