DonerenNieuwsbrief
HomeActueelNieuws

Goed nieuws voor Togo - Weblog René Paas 4

Ja, ik heb het goed begrepen. Ze knikken heftig als ik hun problemen in onvervalst steenkolenfrans samenvat. Arbeiders van Fan Milk zijn trots op hun produkt, maar ze balen van hun baas. Ze stralen als ik ze vertel dat ik pas twee dagen in Afrika ben, maar dat ik meteen kennismaakte met hun yoghurt. En ze vervloeken hun bedrijfsleiding, die vakbondsleden intimideert.

De sterke man van Togo hield het lang vol. Generaal Eyadema greep de macht in 1967. Hij noemde zich president en organiseerde vanaf 1990 verkiezingen. Die won hij altijd. Hij stierf vorig jaar in het harnas. Zijn zoon Gnassingbe volgde hem op. Gebruikelijk in een koninkrijk, opmerkelijk in een republiek. De bevolking en de buurlanden protesteerden. Dus kwamen er verkiezingen. En raad eens wie er won? Militairen nemen werk stakers over
In Togo voer ik gesprekken met bonden die zijn aangesloten bij de bevriende vakcentrale CSTT. Het begint al weer in de haven, vandaag in Lomé. Allereerst met de bonden van havenarbeiders. Treurige gesprekken. Wie voor de vakbond werkt, wordt geïntimideerd en soms ontslagen. Wie staakt, verliest zijn baan. Militairen nemen het werk over. Een eitje: het krioelt in de haven van de soldaten met geweren. Gele bonden tekenen elk akkoord
En voor de zekerheid hebben de werkgevers ‘gele bonden’ opgericht. Die tekenen elk akkoord. En al heb je een CAO: de haven houdt zich er toch niet aan. De arbeiders in de melkfabriek vertellen hetzelfde verhaal. De secretaris van de voedingsbond is al ontslagen. Zijn procedure voor de rechter wordt eindeloos gerekt. Het is hier gevaarlijk om je mond open te doen. Dialoog met overheid en werkgevers
De moed zakt me een beetje in de schoenen. Het enige dat ik kan bedenken is actie van de vakcentrale. Die moet een stevig gesprek voeren, een ‘sociale dialoog’ met de overheid en met werkgevers. Ik zie ze kijken. En zelf geloof ik het ook maar half. Vakbond krijgt tanden
’s Avonds blijkt dat het toch kan. Op het hoofdkantoor van de vakcentrale praten we met de vrouwenorganisatie en met de vakbondscommissie die werk maakt van de normen van de International Labour Organization (ILO). De mannen en vrouwen hier aan tafel zien wat kaderleden in de haven en de fabriek nog ontgaat: de nieuwe president is veel liberaler dan zijn vader. En hij is gevoeliger voor druk. De vakcentrales hebben ontdekt wat er gebeurt als je elkaar vasthoudt. Ze dwingen hun positie af door te dreigen met een algemene staking. Het is niet voor iedereen leuk, maar de vakbond in Togo krijgt tanden. En dat is goed nieuws in de fabrieken en de haven van Togo.

Publicatiedatum 11 12 2006